Πρόσφατα η Περιφέρεια Κρήτης γνωμοδότησε θετικά για το νέο χωροταξικό του Τουρισμού το οποίο επιτρέπει την κατασκευή τύπου ξενοδοχείων, βιλλών με γκολφ (τα ονομάζει σύνθετα καταλύματα) σε περιοχές Νατουρα 2000, δασικές, ύπαιθρο. Στην Ισπανία το ίδιο χωροταξικό άφησε βουνά από απούλητα «σύνθετα καταλύματα», διέλυσε την ύπαιθρο και ήταν ο ένας από τους δύο λόγους για τους οποίους η Ισπανία χρεοκόπησε.
Την ίδια στιγμή η Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση Βενετίας (με 7.5 εκατ. τουρίστες ετησίως) ορίζει στον σχεδιασμό της ως πυλώνα ανάπτυξης τον πρωτογενή τομέα λέγοντας «...το να έχεις τουρίστες, για τον ήλιο-θάλασσα, για τα μνημεία, είναι το μόνο εύκολο και είναι δεδομένο, το ζήτημα είναι τι τους κάνεις και εμείς είδαμε ότι εάν φάνε στα fast foods είναι σαν να είχαμε τελικά 1.5 εκατ. τουρίστες ενώ εάν φάνε τοπικά πιστοποιημένα προϊόντα, η όλη δυναμική που δημιουργείται στην παράγωγη και στην εργασία είναι σαν να είχαμε τελικά 30 εκατ.». Εδώ, βέβαια, θυμάμαι τα λόγια του συμβούλου για τον στρατηγικό σχεδιασμό του τουρισμού της Περιφέρειας Κρήτης κου Κουρη που είπε «...ήλιος και θάλασσα είναι το ισχυρό όπλο σας αλλά το έχουν και άλλοι ίσως και φθηνότερο, η δύναμη σας και τα συγκριτικά σας πλεονεκτήματα είναι στην ενδοχώρα» …που πήγαν αυτά τα λόγια;